Terytorium parafii:
część miasta Mielec z ulicami: Apteczna, Batorego, Cicha, Dębowskiego, Długosza, Flisaków, Głowackiego, Hetmańska, Jadernych, Jędrusiów, Joselewicza, Kilińskiego (nry 1-33 oraz 2-22), Konarskiego, Konfederacka (nry nieparzyste), Kosynierów, Kościelna, Kościuszki, Krakowska, Krasickiego, Krótka, Kwiatowa, Lelewela, Lenartowicza, Legionów, Lwowska, Narutowicza, Nowy Rynek, Mała, Mickiewicza, Moniuszki, 3-Maja, Obrońców Pokoju, Pasieczna, Plater, Połaniecka, Potockiego, Racławicka, Reymonta, Rzeczna, Rzemieślnicza, Sienkiewicza (nry 1-39 oraz 2-38), Sękowskiego (nry parzyste), Sandomierska, Słowackiego, Targowa, Wąska, Wiejska, Wolności (nry 2-10), Zacisze, Zagrody, Zawale; osiedle Wojsław z ulicami: Benedyktyńska, Chrobrego, Dobra, Gardulskiego, Gołębia, Korczaka (nry 69 i 71), Nadziei, Rybacka, Wiosenna, Witosa (nry 1-13 oraz 14-24), Wiesiołowskiego (nry nieparzyste), Wojsławska (nry 1-269 oraz 2-276), Bolesława Wstydliwego, Zielona oraz miejscowość Wola Mielecka, Piątkowiec
Historia kościoła
Obecny kościół zbudowany został w latach 1678-1721 z fundacji Ossolińskich, z wykorzystaniem murów poprzedniego kościoła. Konsekracji dokonał w 1762 r. bp Hieronim Wielogłowski. 21 IX 2006 r. papież Benedykt XVI podniósł ten kościół do godności bazyliki mniejszej. Barokowy, murowany z cegły, otynkowany, jednonawowy, z dwiema symetrycznymi kaplicami o charakterze transeptu. Ściany wewnątrz o podziałach pilastrowych. Prezbiterium nakryte sklepieniem krzyżowym, nawa kolebkowym z lunetami, z dekoracją z listew stiukowych tworzących pola o urozmaiconym wykroju. W kaplicach sklepienia kopulaste, założone na ośmioboku, pod wieżą sklepienie kolebkowe z lunetami. Wnętrze w większości rokokowe z lat 1757-1797. Ołtarz główny z obrazem Ukrzyżowania z XVII w. przypisywanym Tomaszowi Dolabelli. Chrzcielnica marmurowa z XVIII w. Ambona z II poł. XVIII w. Dwa konfesjonały oraz ławy rokokowe II poł. XVIII w. Polichromię wnętrza wykonał Marek Niedojadło.
